Parent Opinions Regarding The Services Received In Special Education And Rehabilitation Centers For Individuals With Multiple Disabilities
Özet Görüntüleme: 277 / PDF İndirme: 213
DOI:
https://doi.org/10.14689/enad.38.1632Anahtar Kelimeler:
Multiple disabilities- individual with multiple disabilities - parent- education- special education and rehabilitation centerÖzet
Individuals with multiple disabilities (MD) could receive services from different institutions throughout their lives. One of these institutions is Special Education and Rehabilitation Centers. Special Education and Rehabilitation Centers provide various services to individuals with MD. The quality of these services affects the quality of life of both the children with MD and their parents. Therefore, this study aims to determine the views of parents on the services received by the individuals with MD from Special Education and Rehabilitation Centers. Eleven female and two male parents participated in this study. The study was designed with the phenomenology pattern, one of the qualitative research methods, and data were collected with the semi-structured interview technique. The interviews lasted between 12 and 18 minutes. The data obtained from the interviews was analyzed with the descriptive analysis technique. The findings showed that parents receive various support services from Special Education and Rehabilitation Centers for both themselves and the individuals with MD, they were very content with the education and physiotherapy services provided by the institutions, and these services were very effective and beneficial for their children and themselves. In addition, it was concluded that the duration of the education services provided was too short and insufficient for their children that the state should support such institutions and that they wanted their children to be hired in a job within their competence.
Referanslar
Antmen, N. (2010). Özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerinde aile merkezli hizmetlerin değerlendirilmesi: Ankara Yenimahalle örneği. (Yüksek lisans tezi). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden alınmıştır. (Tez No: 257841)
Akbulut, R. & Sancar, M.F. (2012). Şanlıurfa’daki özel eğitim kurumlarında yatırım ve işletme döneminde sürdürülebilir kaynak yönetimi. Girişimcilik and Kalkınma Dergisi, 7(1), 103-142.
Akçamete, G., & Kargın, T. (1999). The Effectiveness of early invertention programs in the education of children with hearing impairments. (Eric Document Reproduction Service, No: ED413694).
Altınkurt, N. (2008). Özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerinde yaşanılan sorunlar and çözüm önerileri. (Yüksek lisans tezi). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden alınmıştır. (Tez No: 220327).
Aykara, A. (2010). Kaynaştırma eğitimi sürecindeki bedensel engelli öğrencelerin sosyal uyumlarını etkileyen etmenler and okul sosyal hizmeti (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydın, S. (2017). Özel eğitim kurumlarında yaşanan eğitsel-yönetsel yetersizlikler and çözüm önerileri. (Yüksek lisans tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çetin, Ç. (2004). Özel eğitim alanında çalışmakta olan farklı meslek grubundaki eğitimcilerin yaşadığı güçlüklerin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 35-46.
Demirdağlı, Ş. (2014). Özel eğitim alanında çalışan öğretmenlere yönelik hazırlanan bir öğretim planının anında geri bildirim verilerek and anında geri bildirim olmaksızın sunulmasının etkililik yönünden karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden alınmıştır. (Tez No: 372335).
Demirel, S. (2005). Özel eğitim and rehabilitasyon hizmetlerinde aile eğitiminin önemi. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 5(1), 61-74.
Eldeniz-Çetin, M., Çay, E., & Bozak, B. (2020). Çoklu yetersizliği olan bireylerle yapılmış tek denekli araştırmaların incelenmesi: Sistematik Derleme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(2), 357-381. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.521556
Güven Arslan, İ. (2014). Özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerindeki müşteri memnuniyeti: Muğla-Menteşe örneği. (Yüksek lisans tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Güler, S. (2006). Özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerinde ailelere yönelik sosyal hizmet uygulaması: Bir değerlendirme araştırması. (Yüksek lisans tezi). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden alınmıştır. (Tez No: 173933)
Gürgür, H., Büyükköse, D., & Kol, Ç. (2006). Özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerinde işitme kayıplı öğrencilere sunulan destek hizmetler: Öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 15(4), 1234-1253
MEB. (2012). Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Kurumları Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete,Tarihi: 18.05.2012, Sayı: 28296.
MEB. (2013). Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Kurumları Yönetmeliği. http://ookgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2013_05/24111452_zeleitimynetmelik.pdf adresinden 14.01.2015 tarihinde alınmıştır.
MEB. (2015). Özel Eğitim and Rehabilitasyon Merkezleri Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/27807_0.html. Erişim Tarihi: 14.04.2015
Özdemir, O. (2013). Özel eğitimde aile eğitimi and rehberliği. İçinde Cavkaytar, H. (Ed.), Ailelere sunulan hizmetler and destekler, ( 57-86). Vize Yayıncılık.
Kulaksızoğlu, A., et.al. (2011). Engelli çocuk and ergenlerin hakları. Çocuk Vakfı Yayınları.
Korucu, N. (2005). Türkiye’de özel eğitim and rehabilitasyon hizmeti veren kurumların karşılaştığı güçlüklerin analizi: Kurum sahipleri, müdür, öğretmen and aileler açısından. (Yüksek lisans tezi). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden alınmıştır.(Tez No: 190581)
Mengi, A. (2020). Engelli bireylerin gözüyle özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerindeki eğitim durumlarının incelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(1), 19-33.
Palas Karaca, P., Başgöl, Ş., Cangöl, E., Aslan, E., & Cangöl, S. (2016). Özel eğitim and rehabilitasyon merkezi çalışanlarının engelli bireylerin cinsel eğitimi konusundaki görüşleri. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(1), 2146-9601. Doi:10.5505/bsbd.2016.71501.
Sarı, H., Atbaşı, Z., & Çitil, M. (2017). Özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerinde görev yapan öğretmenlerin aile eğitimi konusundaki yeterliliklerinin belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 2147-1037
Sağıroğlu, N. (2006). Özel gereksinimli bireylere sahip ailelerin çocuklarının devam ettiği özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerinden beklentileri. (Yüksek lisans tezi). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden alınmıştır. (Tez No: 211311)
Smagulova, S. (2009). Özel eğitim and rehabilitasyon hizmetleri yönetimi. (Yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şanlı, E. (2012). Özel eğitim and rehabilitasyon merkezlerine devam eden zihin engelli çocuğu olan ailelerin gereksinimlerinin belirlenmesi. (Yüksek lisans tezi). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden alınmıştır. (Tez No: 314749)
Şardağ, S. (2010). Zihinsel engelli çocuğu olan annelerin stresle başa çıkma tarzları and aile sosyal desteğinin evlilik uyumlarını yordaması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, F. & Conk, Z. (2005). Zihinsel yetersizliği olan çocuğa sahip anne/babaların stresle başa çıkma tarzlarına and depresyon düzeylerine planlı eğitimin etkisi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(2), 1-10.
Yıkmış, A. & Özbey, F.Y. (2009). Otistik çocuğa sahip annelerin çocuklarının devam ettiği rehabilitasyon merkezlerinden beklentilerinin and önerilerinin belirlenmesi. International Online Journal of Educational Sciences, 1(1), 124-153.
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2007/02/20070214-1.htm.acc. dat.:28.02.2019.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.